Przez slédné dwa tidzenie móm sã kąsk òdsapniãté òd dodomù ë wiôldżegò gardu, zażëwając czëstegò lëftu Nordë. Fejn sparwą je miec drëszczi ë drëchów z jaczima sã je sparłãczony wicy jakno 25 lat ë dali z nima mòże sã bùten sadnąc a pògôdac.
Joooooo…
Jakòs przë tim wëpòczinkù wëskòcza na kùńc tidzenia jimprézka bùten. Wikszoscë z tich lëdzy co przëszlë jô nie znôł, le to nie bëło niżódnym ùtrapieniém. Sedząc tam czëjã, że jeden òbcy mie chłop ironiczno wëpòwiôdô sã ò Kaszëbach, na co móm cos jãzora chlapniãté – sóm nie wiém ju co, bò w taczich przëtrôfkach jem kąsk nioeòblëczalny. Chłopòwi sã zrobiło kąsk głupio (choc przekònóny ò tim, ze bëło to szczeré to nie jem) ë chcôł jakòs z tegò wińc ë rzecze mie z wësoka:
– Në to mòże cos rzeczesz pò kaszëbskù
na co móm krótkò rzekłé
– A co jô môłpa w ZOO jem?
Banana mie za to dôsz?
Në to chcemë le so zażëc!